17 ماهگی

وای که مامانی چقدر سرش شلوغه چند ماهی هست که وقت نکرده ٢ تا خط تو این خونه مجازی بنویسه

که هیچی عکسامونم کرده تو یه سی دی که شکوندمشو  همه عکسا به باد رفت

مامان نوشت:

دوقلوهای عزیزم امروز ١٧ ماهه می شید

باورم نمی شه که ١٧ ماه گذشته از لحظه زمینی شدنتون عزیزای مامانی

خداچه زود منو به آرزوهام رسوند گفتم که منتظر راه رفتنتونم

٣ ماهی میشه که راه افتادید شیطونکای من

بلا شدید اونقدر شیطونی می کنید که مامانی همش کارش شده مرتب کردن خونه

هر چی دم دستتون می یاد میریزید ومی پاشید

اشتهاتون که خیلی خوبه مامانی دائم باید تغذیتون کنه آخه زودی گشنتون می شه وغر غر می کنید.

 زبونتونم کم کم باز شده ولی بیشتر از اینکه مامان بگید می گید بابا بی معرفتا

پرهام جونم پسر نازم زبون تو بیشتر کار می کنه کلی کلمه بلدی بابا دد غاغا دس قارقار  به به  کفش

داک .....

پارمین خوشگلم عروسک مامانی تو کمتر از داداشی حرف میزنی ولی نازتر کلمه ها رو ادا می کنی نازگلم

هر وقت مامانی می خواد پاشو از خونه بزاره بیرون پشت سرش خیلی بی قراری می کنی نکن این طوری دخترم دل مامانی خیلی می شکنه

فقط می تونم بگم خدایا به خاطر وجود این دوتا فرشته تو زندگیم وسلامتیشونو ازت ممنونم

خنده هاشونو ونگاهشون برای من به اندازه تمام عمرم می ارزه